Malena Şiiri - Abdullah Akçay

Sineme çekerim sevgini de yine kederin bitmez
Kaçtıkça ateşinden sırtımdan,
hasretin inmez
Bin yıl geçse de ömürden, yine
sevgin gitmez
Gittikçe büyür sevdan bağrımda malena

Sen misin su üstünde yürüten, deli sevdanın sahibi
Yüzüme Üfledikçe unutturan, yaşlı
Babil rahibi
Elleri Tenime Değdikçe iyileştiren, şu ruhumun tabibi
Söyle sen misin şu yüreğime oturan malena

Heryerde Gözlerim seni arar, içinde
bir kafesin
Sesin Kulaklarımda çınlıyor, tenimde büyülü nefesin
Yaklaştıkça sana uzayan Zümrütten
bir tepesin
Ben düştükçe yolunda sever misin malena

Tanrılar gözlerinde ki gülüşü, dudaklarına ekerdi
Ömrüme düşman yüreğinden, bana doğru eserdi
Gecenin koyu karanlığında hasretin içimden geçerdi
Sen yazmakla eskimeyen bir şiirsin malena

Tanrılara hasret güzelliğin, seni ezberden yaratmış
Nisa’nın sarı papatyalarıyla, Tanrı saçlarını taratmış
Ve ben harap olmuş bir kentim, yıkıntılarda kalmış
Delice bir sevdanın kayıp öznesisin Malena