Malatya Şiiri - Mahir Başpınar

Heybetiyle karşılarken Beydağ'ı
Ne hoş görünürsün göze Malatya
Çiçeğe bürünmüş bahçesi bağı
Sanki karlar yağmış düze Malatya.

Elbistan’dan yola çıkıp gelince
Gül yürekli birkaç dostu bulunca
Birde hepsi yardımsever olunca
Gerek bırakmıyor söze Malatya.

Bir başka güzeldir eşsiz doğası
Eyvanlarda türkü söyler çağası
İstanbul'u mesken tutmuş ağası
Acep gelir mi ki yaza Malatya.

Özü sözü birdir, hile nedir ki
Bülbülün figanı güle nedir ki
İçten gelen nağme dile nedir ki
Dokundu yüreğe öze Malatya.

Nice aşk yaşandı kanal boyunda
Gizlendi sevdalar kaldı koyunda
Hele birde güzel var ki köyünde
Düşürdü gönlümü köze Malatya.

Eyy Bey dağı artık erisin Karın
Mahir’in gönlünde ayrıdır yerin.
Bağrımın başına es serin serin
Bin tebessüm düştü yüze Malatya.

Mahir Başpınar / 04.04.2014

Eyvan: Özellikle Güneydoğu, doğu Anadolu evlerinde avluya bakan, önü açık, üstü kapalı, yüksekçe döşemesi olan, oturma yeri.

Çağa: Çocuk