makyajı akan şiirlerden, adamlar yapmaya çalışan kadınlar tanıdım
hiçbiri cinayeti üstlenmiyordu, kırmızıya öykünen korsan kelimelerin
denizlerin ortasında yağmaladıkları imgeler, mazoşist ruhlara peşkeş çekerken bedenini,aşktan uzak kadınların aşkı aradıklarını gördüm
herkes kırmızı olamaz kadın ama her kadının kırmızıya öykündüğü
tarihsel gerçekliğin bile sezeryanla aldırdığı ve örtbas ettiği acının manifestosudur
şiirsizlikten harman olmuş kadınların,torbacılara düştüğünü gördüm beyoğlunda hemde,hemde bizi içine alıp yeniden doğuramayacak kadar dar sokakların arasında
aşk acının manifestosudur yaa kabullen yada sus artık
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta