Maktül Şiiri - Yılmaz Tizgöl

Her yaşanan gün maktüldür,
Gün batımında.
Katil ise yaşadıklarımız!
Yaşayamadıklarımızı öldürürüz.,hunharca.
Ne acımasızdır yol ayrımlarımız.

Yanlızlık içimize yaptığımız bir yolculuksa...aslında ... İçimize, doğru yaptığımız her yolculuk.
Huzura kavuşmaksa...
İç sesimiz sukuneti sağlıyorsa hummalı bir uykuya dalmak için.
Ve hayal dünyamızın emziği ile avunuyorsak.
Mutluluğu canlandırarak zihnimizde.
Eksik yaşamlar sunmuştur hayat bize.

Kifayetsizdir mutluluk maskeleri.
Hele o palyoça kıyafetleri.
Ahlaksızca yapılan ahlak tartışmaları.
Hissiyatsızca kurulan idam sehpaları.
Celladına aşık mahkumların son duaları...

Birinci tekil şahıs kadar yalnızızdır oysa.
İkinci tekil şahsı bekleyerek geçirilen akşamlar.
Akşamcı damgasını yeme pahasına.
Fiilsiz hayatı mühür gibi onaylar.

Darbeler olur geceleri.
Olağan üstü haller yüreğinde.
Canhıraş çığlıklar, Filistin askısında çocuklar.
Benliğinin taa dibinde.

Aslında maktül dür
yaşanan her gün.
Katilleri bizleriz.
Üzgünüz derken bile masum değiliz.
Na mütenahi riyakarız.
Müsebbibi... hangimiz?

Yılmaz Tizgöl
Moskova
21/ 04/2021