Makine Dünya Şiiri - Uğur Köse

Adeta bir makine olmuş şehrin insanı
Robot girmiş içine, donmuş ruhu ve canı
Kaygısı yakıt olmuş, stres kokuyor kanı
Duygusu pek kıt olmuş, felçli gibi her ânı

İnsanoğlu böylece soyut kılmış mekânı
Bölük pörçük bir hece, sanal kılmış zamanı
İnsan ölüp giderken yokluk ana vatanı
Ne oluyorum, derken hiçlik sarmış her yanı

Merkezine yerleşmiş bir düşünce ziyanı
Ekseni kayık gidiş, sağır etmiş duyanı
Değer verilen şeyin sıfır olmuş çarpanı
Boşa çalışan beyin, zebaninin tırpanı

Baharı, yazı, kışı sayıyor insan yoktan
Yetmez artık hiç aşı, kurtuluş yok tuzaktan
Bu geminin batışı, görülüyor uzaktan
Duyulmaz kalp atışı hasta ölmüşse çoktan.

8 Eylül 2023 / Gaziantep