Makbul-e Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Ardım sıra adımlar, gitsem de her yere
Kaçamam ki kaçtıkça kovalar beni yine
Yaslandığım ağaçların kurt girmiş içine
Geçmedi, hiç geçmedi dostluğun makbul-e

Böyle evlada ya mendil sallanır
Bu ayrılık yalnız bende ah lanır
Hüznüm içten içe dal budaklanır
Geçmedi,hiç geçmedi dostluğun, makbul-e

Umutlarım ağarmadan karadı
Güneş doğmadan ne ara ufuktan battı
Oysa yaşanacak, çok güzel gün vardı
Geçmedi, hiç geçmedi dostluğun makbul-e

Düşman gibi baktıkça, bülbül güle
Sürüklendim, yaşam ile ölüm gelgitlerinde
Ben katmamıştım, hiçbir işime hile
Geçmedi, hiç geçmedi dostluğun makbul-e

Lafım sözüm yok, yalan sözün, kibrine
Karartmayalım hayatlarımızı yeterince
Ayrı dünyaların insanlarıyız fikrimce
Geçmedi hiç geçmedi dostluğun makbul-e

Ben çok denemiştim oysa gayreti verdin elime
Baktım aynaya,ağlasam mı gülsem mi halime
Bir daha tövbe, kimseyi tıkıştırmam yüreğime
Geçmedi hiç geçmedi dostluğun makbul-e