Makbere Gazel 2.. Şiiri - Faruk Tengüz

Ey aşk bu kaçıncı sunak, adak
Çatlak, kaçık havsalamın kör olası
Perdesi ölüm ve ayrılık heyhat
Çıplaktım oysa Maçka parkında
Çürüyen bir ağacın köklerinden
Giderayak örselediği nemli kil
Tınısını, tonlarını, tadını yitirmiş
Ne bir inilti, ne bir iç çekiş
Martılar yanılsandı soluk mavisi
Vitray ayazı seher gözlerde
Bitimsiz yitimin son eşiği akşam
Asır sırları sökülen ayna misali
Yırtıldı yırtılacak erguvan afak
Sırça kuleler, kurşun askerler
Perdeleri çekilmiş imkânın
Bir füsunlu sunu yanan mum
Billur pak tenli bir rakkase gibi
Solgun seher seramiği suretin
Geceler kristal saydamı hüzünler
Islak alaz kırbaçlarla dövüldü
Tan vaktinden kalma ümitler
Ecinniler yaylasında bozkurtlar
Uludu uluyacak son ayinini
Bereket versin bir güzel hatırası
Kalmıştı geriye dün, bugün, yarından
Eski şarkıların yorgun mabedi
Şimdi yüreğim köz yatağı makber