Makas düşünüyordu: ne çetindi görevi,
kesmek, ufaltmak, kırpmak her şeyi;
unutmuştu acımaktan gülümsemeyi
taş kesilmiş yüreğin çelikleşen çığlığı.
Ben de isterdim kendimde denemeyi,
bölebilmek içimdeki uzunluğu, sonsuzu;
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
