Makama Şiir Şiiri - Mustafa Erol

MAKAMA ŞİİR

Lâyıklar otursun, makama bence.
Lâyık olmayanlar, pisler makama.
Pek çok makamlarda, sinsi görünce.
Lâyık olanlar hep, küsler makama.

Makam hastasına, adalet uzak.
Adaleti götürmüş, bir sinsi kızak.
Bilmezler ki bunlar, insana tuzak.
Ulaşmıyor doğru, sesler makama.

Küçük dağları ben, yarattım derler.
Limonları da ben, sararttım derler.
Hatta geceyi de, kararttım derler.
Ulaşamaz güzel, hisler makama.

Makama sevdalı, olunca insan.
Ulaşmaz doğru sesler makama.
Doğruyu çöplükte, bulunca insan.
Ulaşamaz güzel, hisler makama.

Mustafa EROL
31.KASIM.2014
Manavgat / Antalya