Mehmet Çoban - Makale = Savaş çanları ça ...

Komünizmi bırakan Rusya, ikinci dünya savaşı sonrası Yalta konferanslarıyla tayin edilen nüfuz alanlarını kaybediyor. Polonya ile başlayan doğu Avrupa fiyaskosu, Batı Almanya’nın Doğu Almanya ile birleşmesinden sonra iyice gün yüzüne çıktı. Eğer medeniyet algısı, sanayileşmek, toplumsal zenginlik kriteri Gayri Safi Milli Hasıla ise, kapitalist ülkelerin komünist ülkeleri geçtiği anlaşıldı.

Kapitalizme karşı Rusya nüfuz alanındaki sol birliğin direkleri sayılan, Irak, Libya, Cezayir, Tunus, Mısır çöktü. Arap baharı sloganı ile çökmesi beklenen, Kuzey Yemen, Suriye kuyruklarını dik tutmaya çalışan, hastalıklı, zayıf, can çekişenler gibi hareket ediyorlar. Can havliyle halkının üzerine, etrafındaki ülkelere saldıran ülkelerin, sonuçta varacağı yer, ne yazık ki Amerikan şirketlerinin istediği yerdir.

Rusya ve Çin, ideolojik kaygıları bir tarafa bırakmış, tamamıyla çıkara endeksli tutumlarıyla dünya sahnesinde yer alırken, özellikle Çin ucuz sanayi mallarıyla bütün dünyayı sallıyor. Her ne kadar Amerikan’ın son dönemlerindeki fütursuzca saldırılarına karşı güçlü olmayan tepkiler gösterseler de, sonuçta bir zamanlar ekonomik, askeri, ideolojik destekledikleri ülkeleri yalnız bırakmak işlerine geliyor. Çin kendi parasından çok Amerikan Doları ile dünya ekonomisini sallarken, Rusya Çin gibi olmasa da pek geri kalmıyor.

Anlaşılan o ki, artık ikinci dünya savaşının arkasındaki dünya yok. Hele 19.asra damgasını vuran ve 20.yüzyılın ortalarında dünyayı sallayan sol rüzgârlar eskisi gibi esmiyor. Aslında ikinci dünya savaşını başlatan Almanya, Rusya’daki sol (komünizm) rüzgârına ciddi darbe vurmuştu. Eğer Amerika gelip Almanya’ya karşı Rusya ve Avrupa lehine savaşa girmeseydi, ikinci dünya savaşı arkasındaki dünyanın görüntüsü daha farklı olabilirdi. Komünizmin can simidi Amerika, yardım elini uzattığı Rusya ile birlikte dünyayı paylaşmanın zevkiyle tepede gülüp oynarken, nüfuz alanlarındaki bölgeler ideolojik savaşlar nedeniyle bir türlü kendilerine gelemiyorlardı.