Mahzuni Şerif Şiirleri - Şair Mahzuni Şerif

Yine bahar geldi yaradan
Bilmem niye yaprak açmaz güller oy
Karlı daglar kalkmadıkça aradan
Korkarım ki dosta ermez yollar oy

Ne dağı var ne ormanı çınarı

Belki gelmezsin bu ile
Yolcu güle, yolcu güle
Sakın ha düşmeden dile
Yolcu güle, yolcu güle

Veren alacaktır canı

Hak'tan gelir, halka gider
Bizim yollar, bizim yollar
Sarplardan sarplara düştü
Bizim yollar bizim yollar.

Bizim yola giren şaşar

Vay göresim geldi Berçenek seni
Dumanlı dumanlı oy bizim eller
Aktı gözüm yaşı oldu bir çanak
Dumanlı dumanlı oy bizim eller
(Otursam ağlasam delidir derler)

Çok şükür ki bir insanım
Mezhep gibi pirim yoktur
Dört kitaba saygılıyım
Birinden haberim yoktur
Veli hoca Veli hoca

Mısır satıyordun iki yıl evvel
Gardaş defineyi nereden buldun?
Baktım defterine vergi ne gezer
Gardaş defineyi nereden buldun?

Haber verse idin müzemiz vardı

Veysel babam uyan bak şu halıma
Giydirdigin hırka çabuk delindi
Senden bir emanet almıştım ama
Kara yüzlü hırsız giydi çalındı

Söndü gözlerimden eski ışıklar

Sen bu bahçelerden çok gelip geçtin
Dostlar seni unutur mu Veysel'im
Arılarla çiçeklerde inleştin
Dostlar seni unutur mu Veysel'im

Ne haktan incindin ne de incittin

Bağladım sıtkımı ulu divana
Gel benim efendim şahım ya Ali.
Gün begün fırağım kâr eder cana
Hazin hazin ahu vahım ya Ali.

Ayağın tozuna yüzümü sürsem

Sana böyle melül durmak yakışmaz
Nerde senin yiğitlerin dağlarım?
İşte bundan çiğdemlerin kokuşmaz
Nerde senin yiğitlerin dağlarım?

Güneş olan güneş yüksekten inmez