*Mahzun Şiiri - Şükrü Özmen

Serin şimdi geceler serin uzun geceler
İnceldikçe incelir zorlaşır bilmeceler
Artık ne söz tamamdır ne de tamdır heceler
Gönül akıla külhan sırrımız külde mahzun

Enkazında abide külünde yeni ateş
Zindanında daim nur gecesi bile güneş
Bir dert ki bilmez onu ne arkadaş ne de eş
Aşk odu kalbe gîran kalbimiz gülde mahzun

Seyrederiz alemi üstümüzde O nazar
O'nu kimimiz okur kimimiz O'nu yazar
Ömür denen sermaye tükenir azar azar
Ölmeden ölmemişsen olma sen gel de mahzun

Gölgeler ve cesetler durmaklar yürümekler
Saat kamus harita beynimde engerekler
Ben isyanda yastayken secdede hep melekler
Alnımda kum tanesi ateşim çölde mahzun

Sudur hayatın özü suda varlık güncesi
Suya düşer her ne var ati mazi öncesi
Su ki yalan dünyanın o ukba penceresi
Sular da esir burda denizde gölde mahzun

Niceler şiir söyler gamın döker kağıda
Niceler kahır çeker uyak verir ağıda
Şu kelam meyvesinin bahçesi de bağı da
Ol sevgiliden taraf esen bir yelde mahzun

..

on7ekiM2bin10i2i