Resimlerine doyamıyorum bakmaktan
Hasretin öyle büyük ki
Duramıyor yüreğim ağlamaktan
Durmadan akıyor gözyaşlarım
Bıkmadan usanmadan
Sen,
İlham kaynağım
Şiirler yazdıran sevgilimsin.
Sen,
Hayattaki amacım
Beni yaşatan sebebsin.
Gün batımında izliyordum seni
Çalıştın, çabaladın,
Kan ter içinde kaldın
Gene de güneşin batışını durduramadın.
Gelmen mutlu ederdi
Kapımı başkaları çaldı.
İstemiyorum sensiz zamanı
Yar bu yalnızlığımı.
Beklemek seni hep
Yormuyor beni inan.
Varlığına yetişemedim
Ölmek istedim bu yüzden
Yokluğuna erişmek için.
Sen neymişsin
Be yar
Be zalim
Öyle bir şiir yazdırıyorsun ki adama
Ne Orhan Veli'yi
Ne Özdemir Asaf'ı
Sen hayal ede dururken beni
Ben seyre daldım seni
Zevk-i sefaya düştüm
Yüreğim çarptı ateşinle
Huzur aldım senden
Can evinden girdim ben
Bilmeyenler için söylüyorum:
Benim yalnızlığım,
Sensizliğimdir.
Güller bıraktım bahçene
Ben kokan
Rüzgarı da getirdim sana
Kokumu saçan
Gönül kapıma girdi
Senin sevdan
Kendimi tanıdım
Kabul edildiğim ortamda
Ben, ben olmadığımı farkettim.
Aslında ben,
İçimdeki benmiş.
Ben, olmak istediğim beni farkettim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!