Neden gülünce değil
Ağlayınca bakışları
Üzerine çeker insan
Ağlamak insanın
Ruhunu temizlemesidir,
Tüm insanoğlu,
İçinde bulunduğumuz hayat
Subjektif gerçekten:
Gözyaşlarının sevinçten ya da üzüntüden akması gibi,
Bir yudum içkideki neşe ve hüzün gibi,
Bir nefes sigaradaki yaşam ve ölüm gibi.
Seni bana soranlara
Gittiğini söylüyorum
Ama beni de götürdüğünü söylemiyorum
Senin için hazırlandığım gecelerde
Sen hiç gelmedin
Sana olan aşkımı haykırdığımı
Sen hiç bilmedin
Sevgimi
Özlemimi
Arzularımı
Sana dair her şeyi
Kendimde saklıyorum
Kızgınlığımdan
Ben senin için şiirler yazdıkça
Sen yetenekten söz ediyorsun.
Oysa ben
Senin yerinde olmayı tercih ederdim.
Sana özlemim bir şiir gibi
Okudukça şehvetlenen
Bazen hissetmek istiyorum
Nefes alış verişini tenimde
Bazen yaşamak istiyorum
Seni gecelerde
'Her insanın bir öyküsü vardır,
ama her insanın bir şiiri yoktur'
demiş Özdemir Asaf;
Neyse ki benim bir şiirim var,
Öykümse sensin!
Güneşi almana
Razı olmuşken ben
Gecemi aydınlatan
Ayı da çaldın sen.
Ne telefonum çalıyor
Ne zilim
Yalnızım ben yine
Yürek dilim dilim
Kan çanağı olmuş gözlerim
Bir tek müzik sesi var odamda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!