Mahvettin Sen Şiiri - Zeki Çelik

MAHVETTİN SEN

Özgürlük içinde koymadın beni,
Sorumsuz yaşadın saymadın beni,
Hissimi haykırdım duymadın beni,
Yaşarken bu canı mahvediyorsun.

Aşkımı dillere destan yapmadın,
Fedakar olsam da hisse kapmadım,
Ayrılalım dedin yine kopmadım,
Yaşarken bu canı mahvediyorsun.

Üç öğün yemeğe dışarı gittim,
Huzurum kalmadı eridim bittim,
Ortadan kayboldum adeta yittim,
Yaşarken bu canı mahvediyorsun.

Benliğin benliğe yakışmaz oldu,
Sevecen gözlerim bakışmaz oldu,
Yıldızım kayıyor çakışmaz oldu,
Yaşarken bu canı mahvediyorsun.

Dostluğun değeri sıfıra düştü,
Zeki'de fark etti, darıldı küstü,
Sıcaklık beklerken fırtına esti,
Yaşarken bu canı mahvediyorsun.

30-8-2005 ZEKİ ÇELİK