Yaşamın bu bereketsizliği, çöpleri
Yaşanmışlıkları da bir hiç yapıyor
Varoşlarda olan yaşama sevinci yoktur bende
Taşıyorum kendimi bildiğimden beri; kefeni mi arka cebimde
İçime işleyen bir suskunluk var, ölülerden devraldığım
Yattığım yatağı Cennet bahçeleri sandığım
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta