Mahsun Çocuk Şiiri - Yüksel Aykut

bir mahsun çocuk ağlıyordu bir köşe başında.
yalnız ve kimsesizdi yağmur çiseliyordu hafiften
sokaklar çocuklarla doluydu
bayramı kutluyorlardı
yağmur vız geliyordu onlara
gün onların günüydü
en güzel kiyafetlerini giyinmiş
sokaklara dökülmüşlerdi
ceplerinde harçlıkları ellerinde şekerleri
rengarenk giyinmişlerdi
köşe başında üstü başı yırtık
soğuktan titreyen çocuk
onlara ilgiyle bakıyordu
oda onlara karışmak
özgürce eğlenmek istiyordu
doyasıya şeker yemek
doyasiya gülmek istiyordu
mahsun çocuk köşe başında
babasını bekliyordu
babası elbiseler getirecekti ona
ama nafile bekliyordu mahsun çocuk
bir serseri kurşuna kurban giden babasını

1996