Mahsum idi Çocukluk Yıllarım

Kar üstünde kızaklarla kayardım.
Sıra sende, sıra bende sayardım;
Dorulukta sadakat da ayardım,
Gönüllere yazıldığım yıllarım.

Kapan kurup keklikleri avlardım.
Parolamdı köpek gibi havlardım,
Komşu kızı bağ yolunda tavlardım,
Nazlanarak, süzüldüğüm yıllarım...

Dağda bağda çocuklarla koşardık,
Sevdalıydık bir güzelle ile coşardık.,
Heyecanla, duygularla taşardık,
Heyecanla, sezildiğim yıllarım.

Irgat idim güneş bizi yakardı,
Çeşmelerden soğuk sular akardı;
Patron bize arkamızdan bakardı,
Stresler ile büzüldüğüm yıllarım,

Gök Hüyük de tarlalarda çalıştım,
Küçük yaşta her zorluğa alıştım,
Disiplinli Astsubaydım geliştim,
Fakirliğe, üzüldüğüm yıllarım.

Bir dost bulsam hep içimi açardım,
Kır bekçisi belasından kaçardım
Çoğu zaman, çaresizdim, naçardım,
Falakadan, çözüldüğüm yıllarım,

Seyfi Ünal öğretmendi okulda,
Sadist idi noksan idi akılda,
Çok döverdi sürüklerdi çakılda,
Zorbalara, ezildiğim yıllarım.

Çepni köyüm nerde bizim çocuklar;
Tütüyor mu yaktığımız ocaklar?
Özgür sizi nerde görse kucaklar,
Sıra sıra, dizildiğim yıllarım.

{Kazım Özgür 23-NİSAN–1974}