Haddi hesabı yok ki ah!
Bir yenisi daha geliyor işte.
Durduruyorum;
“Yanlış yoldasınız! ” Diyorum…
“İlerisi uçurum! ”
Bön bön bakıyor gözümün içine,
Arka koltukta oturanlar.
Gayesiz gayenin iki yolcusu…
Teni ferli, gözü fersiz
Gencecik iki insan yavrusu.
Dikiyor kulaklarını,
Şoförün yamacındaki koltuğa kurulmuş,
Babacan duruşlu köpek.
Çakmak çakmak oluyor umut gözlerinde
Ki eminim; sadece o anlıyor beni.
Ama sahibinin inadını iyi bildiğinden olsa gerek,
Mahmurlaşıyor gözleri
Ve çenileyerek yapışıyor koltuğa yeniden.
Gözleri var mıdır bilmem?
Sadece gözlüğünü görüyorum direksiyondakinin.
Uzun uzun süzüyor siyah camlarıyla,
Kanayan ayaklarımı.
Hayret!
Neden sonra şakımaya başlıyor da
Züppe bir bilge edasıyla paylıyor beni;
“Boş versene be çokbilmiş dostum!
Huzura giden yoldur bu;
Ne bataklık var, ne de uçurum…“
Ve vites atıyor…
Ve gaza basıyor…
Şahlanıyor.
Uçarken de dikiz aynasından bağırıyor;
“Görmüyor musun otomobilim lüks?
Hem bak ben onun hakkını veriyorum.”
Bir kere daha haykırıyorum;
“İlerisi uçurum! ”
Heyhat!
Egzoz dumanı yutuyorum.
Nafile…
Yutkunuyorum.
Ardı arkası yok ki ah!
Bir yenisi daha geliyor işte…
Ağlıyorum.
01.10.2013
Kayıt Tarihi : 16.2.2014 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazdıktan sonra şöyle bir okudum da korktum… Zinhar yanlış anlaşılmasın; proleter edebiyatı yapmıyorum. Bizim gözümüzde meşru bir gayeye harcanan emek kadar o gayeye vakfedilen meşru sermaye de kutsaldır. Her ikisi birleşince oluşur güzellikler. Ne emekçiyi hor görürüz, ne de sermaye sahibini kötüleriz… Benim anlatmak istediğim; yollar ve yolculardı… Ve elbette şoförler. Şimdi öğretmen bana sorsaydı yavrumcuum ne anlıyorsun bu şiirden diye… Şöyle bir cevap verebilirdim; öörtmenim şaircik burada demek istiyor ki, yanlış yolda isen eğer, donanımlı olmuşsun olmamışsın hiçbir anlamı yok… Feylesof olmuşsun, hacı, hoca şeyh olmuşsun hiçbir anlamı yok… Falanca prof’muşsun, filanca yaşam koçuymuşsun nafile. Hele ki bunlardan birinin kuyruğuna takılmış da gidiyorsan ayvayı yemişsindir. Hem ne demiş atalar; “Kılavuzu karga olanın burnu ottan çıkmaz” :)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!