Artık arama beni,varsa eğer yaşanmışlar,buraya kadar.
Telefonlara çıkma,sorma bana ' nasılsın, n'apıyorsun? ' diye.
Arzular sır olsun, gel deme bana gelemem bundan böyle,
Belleğinden sil at beni, gördüğün rüyalardan çıkana kadar..
Ne şarkılarımı dinle, öykülerimi oku, ne de şiirlerimi hecele,
Dalları yeni yeşeren sakızlara, tozlara bulanmış ardıçlara.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Nedense... sevdaların hüzünlüsüne tutkunuz...
Belki yüreklerimiz sevmenin yüceliğiyle yumuşamış, katılıktan kurtulmuş, bir ölçüde dertlenmeyi bir yaşam felsefesi edinmişiz. Candan sevmesini bilenlere ne mutlu.. Çoğu kez sevginin ne olduğunu bilmeyenlerle karşılaşırız.. Utanmadan, hayasızca ' Hadi ordan.. erkekler ağlamaz..' derler.... saçmalık burdadır bence !...
Başarılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta