Mahşerin Beş Atlısı Şiiri - Selver Güvercin

“Mahşerin Beş Atlısı”
Derlerdi bize
Ne demekti bilmiyorum
Korkunçluğundan mı?
Azametinden mi?
Bahsederdi bu söz mahşerin
Bilmiyorum
Öyle derlerdi…

Girdiğimiz her yeri
Dağıtır, bize çevirirdik
Öyle patavatsız;
Öyle de dengesizdik.
Bir o yana, sallan
Bir bu yana, sallan
Sallan gülüm biraz da
Sen sallan.
Oh ne güzel dünya
Her şey bize uydu ya
İster
Yıkılsın karşımızdaki
İster
Kaçacak delik bulsun kendine
Kan ağlamış;
Yüzümüze gülmüşlerdi
Umurumuzda mıydı?
Ve baktık sonunda
Kalmamış yanımızda
Ne eş, ne dost…

Yıkılmıştık
Geç anladık
Yalnızlık Allaha mahsusmuş
Beklide adımız bundan
Mahşerin beş atlısıymış…

Temmuz 2006 Ankara