Mahşere Kalır Şiiri - Özlem Saba

Son güne kadar değil
Mahşere kadar,
Mahşere kalır bazı aşklar...

Yeryüzü zindan olsa da
Sırat-ları müstakimdir onların...
Gezerler çarmıhları boyunlarında da.
Tek damla kanamazlar...

İçseler de kana kana aşk meyinden
Tek laf edemez, utanırlar.

Bir yaylım ateş sarsa da
Sessizce kendi içinde tüterler
Görünse de dumanları
Görünmez içindeki korlar

Oysa ki ilk taşı onlar atmıştır nefislerine
Yine de aşka karşı koyamazlar

Arzdan arşa kadar sever onlar
Bilirler ki tek kanatla uçamazlar
Katarlar yüreği yüreği de
Arşın ötesinde konarlar..

Sütten kesilmiş
Bir bebek masumiyetindedir onlar
Araralar birbirlerini de
Kendi özlerinden bulurlar...