Mahşere Kaldı Şiiri - Güven Tekin

Bilo, bir ahu gözlü dilbere sevdalıydı.
Sevdanın acıtan eli, dilbere değdi.
Sırma saçları belinde, güneş gibiydi.
Davetimin imzasını öyle mi bildi?

Şimdi görse tanıyamaz beni.
Kıyamadığı saçları kesildi.
Bilo’nun mendilini çerçeveledi,
Kesilince canlılığını kaybetti.
Beyazlar inmesine müsaade edilmedi.

Tenine değmedi elim,
Kokunu içime çekmedim.
Tanrım, gözlerim kapalı, sevda kokumdan.
Varsın saçları olmasın.

Yüreklerimiz bedenlerimize dokunsun.
Belki de bu sözleri merhametindendi.
Çünkü sevmek, hayalindeki sevdiğimiydi.
Merhamet etmedi bir gün bile.

Yüreği aşkla çarpıyordu her kelimesinde.
Yüreğini zor tutuyordu, yerinden çıkacak gibiydi.
Hayali sevmedi bir gün bile