Yüzünde açan güller,
Gözünde menevişler,
Dudağında nağmeler,
Şimdi hepsi bitmişler.
Toprak alacaklı olmuş,
Güzelliğini istiyormuş.
Ben toprak olmadan,
Ne anlamı olurmuş?
Kavuşamadık bu dünyada
Mutluluğu tadamadık doyasıya
Kader yine ayrılıktan yana,
Mahşer, şenlik yeri bu aşka...
Kayıt Tarihi : 25.5.2016 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!