mahser Şiiri - Şair Mimra

Herkezin senden kaçtığı gün
Gözlerim seni arıyordu hasretle
Acısını bastırmak için dünyanın bir nebze
Arıyordum seni kürsi denen o sonsuzluğun içinde

Sen kürsi'de çöle atılmış bir katre gül gibiydin
Bense simsiyah, küçük bir akrep
Aradım seni aşkın olduğu yerlerde
Umutsuz bir şekilde yüreğime ektiğim çiçekle

Bir baz kuşu çıkageldi gayb'dan
Nerdir derdin dedi? Anlattım...
Mahkemeyi kübr'a git dedi
Her fani geçecektir oradan

Vardığımda oradaydın
Hesap veriyordun divana
Bir umutsuzluk çökmüştü üzerine
Gözlerinden süzülen yaşlarla

Götüreceklerdi seni
Cehenneme, o dipsiz kuyuya
Atacaklardı seni, bensiz
Olamazdı..!

İsyan ettim o an Hak'ka
Hakmıdır ya Rab, verdiğin ceza bu kula
Yakılır mı bu gözler
Bir günah uğruna

Haktır dersen ya Rab
Alırım Şeytanın ordusunu ardıma
Yürürüm meleklerinin üzerine
Yaratırım kıyameti, mahşerin içinde

Diş bilerim Azraile
Yıkarım sıratı, dağıtırım divanı
O'nun uğruna
O gözlerin uğruna

Kezzap dökerim
Ona çirkin diyen Hurilerin yüzüne
Gözlerini deşerim
Ona göz koyan gilmanların hepsinin

İzin ver ya Rab
Binsin burağs, süzülsün cennetine
Azabını ben çekeyim
Yeterki dokunmasınlar o mahsun güzele

At beni cehennemine
Ateş olup yanayım
İçimdeki yangını
Cehenneminle söndüreyim

İzin ver ya Rab
Onu son kez göreyim
Beni cehenneme süren gözleri
İzin ver son kez göreyim

Dersen ki değer mi bu gözler uğruna
Yıkarım cehennemini, haykırırım sana
bin kezde ölsem dirilsem
Yine de değer ya Rab!
İnancım sana sonsuz, aşkımsa O'na..!