“Erişti ümr-ü hazan, bu kırılan son daldı,
Ümitler hep tükendi, vuslat mahşere kaldı...”
Bu dünyada mutluluk meğer ne çokmuş bana,
Baksana şu gönlümün dinmiyor hala ahı,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
