Mahşer Mızıkalı Gündoğumu Çocukları

Aşk içinde doğduyduk şenolası..
Şenlikler çalınası güzel ve gülen gözleriyle ne sevgilice çağrılmış
Sevinç çığlıkları içinde aşk..
Kapıda koskoca kucak dolusu kalbi çıprpınarak bekleyen hayatın
Bütün karanlıkları yapayalnız geçerek yeryüzüne doğan gün gibi
Hiç ara vermeden zamana adımbaşı gelen her gelen yolcusuna
Hiç görülmedik heyecanlar içinde
Aşk içinde doğduyduk kuştüyü pamuk yumuşaklığı
Her dokunuşunda en sızlayan yerleri yeniden sağıltan elleriyle anneliğin
Ne kadar sevse öpse her defası ilk
Dudağın eğdirdiği yerde bütün dünyanın bahçeleri gülaçan anneliğin
Aşk içinde doğduyduk...
....ölümsüz canımsınların gerdan künyesinde aşk içinde
Her bir alacası güle değen tomurcuk olsun diye o deli çağ
Herrenk kaneviçisinden iplik saranda makara
Eyy...yıkık örenler içinde ölüsüyle dlleşen öksüz savaş çocukları
Gelin görün nasıl parçalı buluttur size yüreğim...
Gelin görün açmadan solduğunuz kuruyan dallarınızdaki hozana
Kıyametler ortasında telörgülendiğiniz gülsüz dikene
Gelin görün doğmadan öldüğünüz çoçacık gence yaşlara...
O kan sofrasından hayatınızı dilimlendiğiniz
Ve salgıladığı öldürücü insan tiplemelerine özenle şekil verenlerin
Kontrol dışı sokaklarında çırılçıplağa dünyasız...
Gelin görün şu kış günü buzaltında ölen orman kuşları gibi sanışım
Sürülerle yılar yılı deşet içinde doğup..
Günyüzü görmeden dünyayı ondan ibaret mapuslanarak
Ve öyle terkettiğiniz vahşet içinde..
Boğazımda kilitli sancılı lokmarda gönlümde sizli buruk..
Gözlerim muson sağnakları dinmeyen yaş ve size yağmur
Baktıkca boş bir çerçeveden
Sizi yok sayan insansız bir resim içinde
Yaralı yanınızdır herhal taaa oralardan esip..
Sesiniz kalbime vura vura yeri göğü inleten
Aşk içinde olasınız diye hemen birgün yasınız
Doğduğunuz yaşa eresiniz diye aşk içinde hemen birgün
Derdiniz derdime
İnsanlık ne kadarsa o kadar ortağım

Seyfi Karaca......Aralık / 10