Mahşer Güneşim Şiiri - Nurten Tarım

Gece sessizliğinde çizdim senli haritamı
Bakışlarından aktı nehirler
Tüten sevdamın dumanında inledi
İnledi aşka yaren yürekler
Anarken ayrılıkları
Yokluğunla parçalandı platolar
Seni tanıyan sokaklara gelince adım adım
Ovalarda seninle yeşillenirdi kırlar
Hasat zamana söktü şafak
Güneş yanılgısı gözlere inat
Sınır başı karakolda nöbet tuttu izler

Sonsuzluğa yazılan mektup mu
Nefeste nakışlanan
Aşkın akış yönüyle yazılan şiirler
Neden yazılır şiirler neden çizilir haritalar
Öz vatanım mı
Aya yakın bulutlar üzerinde pembe evler
Gök pusulası mı dikilir gözler
Yön bulmak için mi topraklanır bedenler
Yoksa
Silinmiş şehirlerin haritası mı
Özgürlüğün kokusu çınar

Kendi gölgesine yatan aşk
Şelale olup aksan da ummana
Yar seyrinden mahrumsa gözler
Buz tutar kristalleşen sular

Görsem seni lehte ya da aleyhte
Kader deyip gülüp geçme
Düşer mi asaletine bir leke
Zamansızlığın takvim soluğu
Yalansa neden döner dünya
Gelince veda vakti gerçekse ölüm
Haydi söyle
Sen aşk peki sen gerçeğin neresindesin

Ruhum yükselirken bakışlarında yıkandığım
İrem bağlarında sensizliğinle parçalandığım
Kirpiklerimin bahar rüzgarı
Sessizliğinde çizilirken haritam
Kumsal kitabını açarken mavi masallar
Bana olur musun mahşer güneşi