yazgımda imkansız büyük bir yarayım ben
yüzüm mendilimden kan alır sildikçe
güz sesi gibi dağıldıkça sesim rüzgâra
çiçek tozlarına karışır harflerim
harfler, simyası dünyaya sataşmanın,
kötürüm ur gibi hercai tutku
hevesi yarıda kalmış şarkılara
kitaplara sığmayan büyük anlatı
acunumda çalkananan o bulanık su:
bir leylak kiri gibi geceye
iz bırakıyor sanki
yani bir nedenle söküyor tanyeri
çığırından çıkmış yaprakların ötüşüyle
ben böyle saframı döktükçe yarama
mahşer bir makama dönüşüyor cümleler
bırak güneş doğsun alnıma, terim soğusun
bu saralı infiallerimin en zor yerinde
yokum sevgilim bu şarkıyı hecelemeye
ıtırını atmış, değişmiş isyanlarda
ben mührümü çoktan basmışım
atmışım çarpık çurpuk imzamı
hayatın en güç yerine
her gün doğuşunda fırçalamışım dişlerimi
basarak yaşamı etime
-hadi şiir sever tarağını al
saçlarını tarayarak başla güne.
Kayıt Tarihi : 2.9.2002 04:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çekilen onca işkence, onca zorluk, yaşamın güçlüğü... İnatla hayata tutunma ama. Direnme. Bozguna uğrayanların aldatıcı şarkılarına reddiye. Belki... belki.
