Mahşer Şiiri - Nesimi Yiğit

varlığınla yokluğun arasındaki
ince ayrımı düşünürken
siluetin gözlerimde hala...
suya çizebilirim

çayında
bir kağıt gemi
yüzdürseydik eğer
zebra gibi komik çizgili
bir kayık çıkardı
ya da ebruli bir filika
kurtarmak için
kıyıda kalmış son aşıkları

haramiler atlarını sürüyor
hırsla, dörtnala
bir papatya ezildi
rüzgarla savrulan uzaklara
bense tövbe ettim artık
parklardan çiçek yolmaya

karanlığı bölen
çamaşır ipleri ile
yalnızlığa uzanan
telefon tellerini ayırt etmek
ne kadar zor olurdu
şirin bir kızın tokası gibi
asılı duran
mandallar olmasaydı

önceyi ve sonrayı kavradım
yarın çağların durulacağını bilerek