Kadınsal düşün ortasındaydı, bölünmüşlüğün başında.
Hayalinden kopan kırıkları toplamaya koyulurken, ruhu başkaydı, bambaşka.
Halinden meshul olanlara sitem kusmak üzereyken, çizildi eli kırıklarla.
Karnındayken bir eli ve aklındayken gebeliği, süslenmişti diğeri, kanla.
Bir çemberin ortasında, dönüp duruyor yarı çapında.
Tama bürünemeden farkediyor kendini engelliler çağında.
Lanet yağdırıyor akla, aşka ve hatta şaşkın bakkala.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta