Çamura bulanmış yeşil otların arasından fısıldıyor ellerime
Ağaçlar sinirleniyor, güneş yakıcı kahkahalar atıyor üzerimize
Kimseler görmemeli ne yaptığımı, bu ketum ormanın içinde
Üstlenemediğim ızdırabın çocuğu, seni yaratıyorum aceleyle
Şimdi şimşekler çakıyor öğle sonrası ışıldayan ormanın üstünde
İnanmalısın kirin içinde, döndüğümde hesaplaşacağız günün birinde
Ne de olsa kendi kanım ve etimle inşa edeceğim seni, her seferinde
Sonra tekrar karanlığa ve kabuslara uğurlayacağım, beslenmeye
Kayıt Tarihi : 31.7.2020 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!