Mahrem Şiiri - Selim Ünüvar

Tek cümleyle dağılacak bir ruh taşımak,
Net bir tanım bırakmadı hayatımda.
Bu belirsiz kalabalık
İçimdeki çoşkuyu törpüleyerek,
Ağır bir bezginlik kokusu yayıyor.

Ezilmiş bir ruh bilgisiyle yaşıyorum.
O uçarı hayaller, o çoşkulu mevsimler
işaretlediler zihnimi, karıştılar yüzüme.
Ben gençken yüzüm iknaya elverişli,
Ellerim kararlı ve hünerliydiler.

Sözlerim doğrulanmaya muhtaç,
işitilmekten çoğu kez tedirgin.
Oysa saygın ve anlamlı sözlerle
Vurgulanmaya hazır bekliyen hayat,
bastırdığım sözlerle, ah nasıl...

Nedir bu tafralara sinmiş küskünlük aşısı.
Yağmur sonrası toprak kokusuna çalan
Uzak yaylalara, demlenmeye, seher vaktine
Ve ansızın dilin ucuna kadar sokulan
tarifsizliğe takılmış gerçek.

Belki cevap, hatırlanarak arandığından
Peşine acısını bırakmaktadır.
Belki mahcup belki eksik belki zamansız.
Güzelleşme hissi acılarla kabarmakta
ve zahmet doğru yola işaret etmektedir.

istediğim oldukça anlaşılır aslında
sıkça yaşanılan yanılgılar kadar belirgin.
Bir jeton istiyorum hayata dokunmak için
Basit kullanımlı, güzel bir jeton.
Avucum korkularla beklemektedir.