Entrika nikabından, neştersiz bir kınama,
Almayın beni benden, beni bana bırakın,
Bir ömür böyle geçti,sitem karım Anama
Almayın beni benden, beni bana bırakın.
Hüsrefin midesinde haram lokma gibiyim,
Hak tala acı bana, günah sız bir bebeğim,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Emeğin güzelliği satırlara inci gibi dizilmiş..tebrikler Zikrettin bey...Ufkun YAREN
Başarılar üstad,analara neden serzenişimiz olsun.Onlar bizim en kıymetli hazinemizdir.Güzel bir paylaşım.Akıcılığı yerinde..selamlar
Kimsesizim?
Yorgunum?
Üzgünüm?
Bittim?
son.
mükemmel yüreğine sağlık
saygılarımla
Sanmayın kimsesisizim
Kimsesizlerim kimsesi var,
ben ben mi kisesizim
Başarılar diliyorum. Emek verilmiş bir çalışma.
tebrik ederim
sevgi yüreginden
şiir kaleminden
eksik olmasım
yüreğine sağlık kutlarım dost
Yüreğinize sağlık harika bir şiir okudum.Yürek sesiniz hiç susmasın,her şey gönlünüzce olsun.Tam puan.
Bir destan anlatılmış... Adı 'Mahperi...' Güzeller güzeli... Köyün dilinde, gençlerin gönlünde... Nadide bir çiçek gibi büyümüş/büyütülmüş... Tam açacağı, goncalarının savrulacağı sırada... Ne olduysa 'acımasız/hoyrat' ellere teslim edilmiş...!
Ne için? İbadet için... Bir görevi yerine getirmek için... Hacca gitmek için... Dünyaya getirip besleyip büyüttükleri... Üzerine titredikleri neydi? Öz be öz kızları... Mahperi... Onun 'açmadan solması' daha mı önemsizdi? O'na yuva kurmak, akranı ile evermek, mutlu ve huzurlu kılmak neydi? O ibadet değil miydi?
İşte bizim 'özden uzaklaşmak' dediğimizin en belirgin öyküsü bu...! Acaba anne, baba Efendimiz, peygamberimiz Hz. Muhammed'in (SAV) huzuruna vardıklarında ne hissettiler? Geride kalan 'emanetleri' kulaklarında çınlamadı mı? Acısı, gözyaşları içlerine ateş düşürmedi mi?
Okudum, okudukça yüzlerce soru aklımda döndü durdu... Acıyla birlikte acıma duygusuna 'kör cehaletin' öfkesi karıştı...
Ne diyelim Zikrettin Kardeşim? Ne diyelim bu öyküye şimdi? Bunun adı kader mi?
Duyarlı kalemin var olsun... Önümüze serdiğin bu tezatlar ders olsun! Şiiri tam puanla listeme alıyor, saygılar selamlar sunuyorum size...
K...U...T...L..U...Y...O...R..U..M
U..U........................................
T.......T...................................
L............L..............................
U.................U.........................
Y.....................Y.....................
O.........................O.................
R.............................R.............
U..................................U........
M......................................M... Eyüp Şahan
Bu hüzünlü öykü muhteşem bir şekilde hece vezninde şiire çevrilmişti güçlü kaleminizde.Bu konuda konuşmam, çizmeyi aşmam sayılır aslında. O nedenle, kendimi yazmaya yetkili görmüyorum özellikle hece şiiri üzerine. Yazamam ama, iyi hece şiirini uyağından ayağından, hecesinden kafiyesinden tanırım elbet.MAHPERİ de bunlardan biriydi beğeniyle okuduğum. Bölümler deki hece sayısı farkları ise bu güzel şiiri monotonluktan kurtarmış,adeta daha kıvrak, renkli ve hareketli olmasını sağlamıştı. Kutladım bu hazin öyküyü şiirize edip bize ulaştıran yetkin kaleminizi dost...10 +...
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta