Ağaçlar yemyeşil, hayat veriyor
Kırlarda çiçekler, neşe saçıyor,
Kuzular meleşip, cirit atıyor,
Yaşamak ne güzel, hayat ne güzel.
Dağlar sıra sıra bize bakıyor,
Hem evin velisi, hem de perisi
Kadınlar çiçektir, boştur gerisi
Onlar dünyanın en tatlı delisi
Bizim canımızdır, asil kadınlar…
Kadın dediğin, zeki, akıllı olur
Ne Rusya bıraktım nede Romanya
Ne Kuveyt bıraktım nede Moldovya
Ne Bulgar bıraktım nede Almanya
Senin gibisi yok Cennet Türkiyem...
Osmanlı torunu diyorlar bize
Seni ilk gördüğüm anda, içim kıpır kıpır oldu
Kahverengi gözlerine, bakışlarım esir oldu
Senden ayrılırken sanki, yüreğime hüzün doldu
Sırma saçlı, güzel leylam, açık sözlü nazlı gülüm…
Çok fedakar bir kalbin var, bal tatlısı dudakların
Tarif edilemez onun şefkati
Asmanın altında sever sohbeti
Nede hoş oluyor çay muhabbeti
Hakkını yemişler inan ki Bacım…
Allah’ın kelamı düşmez dilinden
Gözüm senden başkasını görmüyor
Kalbimde yanan ateş hala sönmüyor
Bekliyorum heran bana dönmüyor
Dert çektirmekten bıkmadınmı?
Seninle yaşadım seninle doğdum
Kalkınmadan bahsedenler
Oyumu çalıp, gidenler
Zengini zengin edenler
Halkı aldatıp, gülenler
Size eyvallah diyemem…
Babasına karşı kibar efendi
Mütevazi insan, hanımdır Büşra
Lafını tartarak, atar ortaya
Evine bereket getirdi Büşra
Çevre tarafından sevip sayılır
Babam asker diye hep ağlıyorsun
Ben onu görmeden gülmem diyorsun
Annen yalnız diye üzülüyorsun
Geleceğim bir gün ağlama yavrum
Bir defacık seni hiç öpemedim
İlk gecemizi hatırlıyormusun
Ne kadar mutluyduk ne kadar sevinçli
Akşama yakın beni beklediğin anları
Ve gelir gelmez sana sarıldığımı
Hatırlıyormusun
Aynanın karşısında saçlarını taradığımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!