Direksiyon başında, canavar kesilirler,
Hızı marifet sanıp, onunla övünürler,
Bilmezler ki gün gelir, onlarda ezilirler,
Ölüme meydan okur TIR kamyon şoförleri.
Mazot fazla olunca, satmaya yeltenirler,
Menekşem ağlıyor, gülüm kokmuyor
Arılar yas tuttu hiç bal yapmıyor
Bülbül küstü bana artık ötmüyor
Sen gidince sağır, dilsiz gibiyim…
Kapımı hiç çalan kalmadı artık
Ben ne bir aza, nede muhtarım,
Ne dul sayılırım, nede bekarım.
Allah’a el açmış ona bakarım
Ülkemi severim yabana atmam.
Spor yaparım, müzik çalarım.
Marketler zinciri kurup, küçük esnafı yıktınız,
Tıksırana kadar içip, millete hava attınız,
Nice fakir, fukaranın, yuvasını dağıttınız,
And olsun ki genç nesiller, bunu size ödetecek.
Umut verip kandırdınız, yan ceplere doldurdunuz,
Çiçeklere soruyorum, hiç cevap alamıyorum.
Bal arısı bal yaparken, ben oturup ağlıyorum.
Sevdiğim gitti dönmedi, ondan haber bekliyorum.
Ben hiç kimseleri değil, sevdiğimi istiyorum.
Kırlarda dolaştım durdum, yari mi kuşlara sordum.
Bir garip oldu yaşamım
Denk olmadı ne gündüzüm ne akşamım
Dünyada herşeye hasret kaldım
Huzuru ancak uykuda buldum...
Ne hayaller gerçek oldu
Neyleyim serveti neyleyim malı, bana sizin gibi
Evlatlar YETER…
Sizden ayrı bir gün bir saat bile inanın canlarım
Ölümden BETER…
Kuş ister mi? Yuvadan uzak olmayı, her şeye razıyım
Anlayın YETER…
Üç beş kişi toplanınca
Ortaya bir laf atınca
Biraz baharat, katınca
Orda başlar, dedikodu…
Yalandan almış adını
Sana kavuşmayı hayal ederken
Senden başkasını hiç düşünmezken
Tek sevdiğim sensin, canımsın derken
Nankörsün demeye dilim varmıyor…
Kollarımı açmış seni beklerken
Ara yoldan çıkıp, üstüme sürdün
Bir canavar gibi çiğneyip geçtin
Kan revan içinde bırakıp gittin
Vicdanın rahat mı söyle be zalim…
Sana kızmıyorum, üzülüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!