Mahmut Ünsal Şiirleri - Şair Mahmut Ünsal

Yarim sen gideli çok zaman oldu.
Bozuldu bağ bostan çiçeyi soldu.
Perişan benliğim gam keder doldu.
Herkese sorarım nerede has kız.

Senle gezdiğimiz o yüce dağlar

Hüsn,ünü hayal etmek şu gönlüme bar benim.
Aşkınla tutuştuğum eyleyen izhar benem.
Cemalini isterim sen benimsin yar benim.
Çeşm yaşım sele döndü yar için ağlar benem.

Tadı devri cihanın ol aşka düşen benem.

Ey endamı güzel yüzü mücella.
Seyrine doymayan aşıkanınım.
Dileyimdir olsan bize tecella.
Ateşine yanmış sevdakarınım.

Mey,i esirgemem mestanesinden.

Çek elini tabip yarem üstünden.
Bu yaraya çare sende bulunmaz.
Bu yara sinemde yarin yüzünden.
Şifası yardedir başka bulunmaz.

Bende dert ehlinin dürdanesiyim.

Bana sorsan,ki bu keyfiyyeti aşkın sahbası nedir.
Ben bilemem,ki badeyi sunan sakide maksat nedir.
Gerçi aşıklık çok olur bilmez mestane nedir.
Sıdk bilmezler sebatı aşk nedir ol cana sevda nedir.

Aşkın sahbası - aşk şarabı

Bade-i fermana şayan,aşka bizde düçarız.
Aşka feda olsun bizim hane-i viranımız.
Ederiz uğruna feda olsa da bin canımız.
Aşıkı sadık olmuşuz, dildedir İkrarımız..

Can bedenden çıkmayınca, olamam aşktan cüda

Takınmış gerdana, lal'i firuze.
Nalan-i gönlüme, çar-i mücella.
Lütfedip buyur san, gülşenimize.
Lütfi kerem olsan,bize tecella.

Salınıp karşıma çıktın sen nagah.

Camiyi meyhaneye çeviren.
Koca ağaçları yakıp deviren
Cam çerçeve kırıp yere indiren
Lanetlerim böyle eylemlerini.

Vitrinin camına P.K.K. yazan.

Şule sin aysın birde gonca gül
Cem olmuş isminde güzel Ayşagül
Ötmez gülistanda sensiz o bülbül.
Güzel endamında noksan bulunmaz.

Ey mahpeyker suret ey güzel cemal.

Z ahiren görmedim, böyle bir afet.
E msali bulunmaz, bir melek suret.
Y arap bu güzellik, senden inayet.
N igahına can dayanmaz nihayet.
E ndamını gören, yanarki yanar.
P erimi dir acep, yoksa hurimi.