Kaçıyordum senden sensizliğinde
tek ümit ışığım oldun…
Çaresizliği yaşadım bazen günlerce
çarelerim oldun…
Arıyordum bir şeyleri kaybettiğimi sandım anda
en değerli varlığım oldun…
Kalkıyor garajdan otobüsler
heyecanla sallanıyor eller
sevgiyle gönderiliyor öpücükler
bir susuzluk dudaklarımda hasretin
yakıyor yüreğimi ayrılıklar
aşkın gibi...
Lunaparktaki dönme dolaplar gibi
hızla dönüyordu
zaman...
Sırası geldiğinde
biniyor biri iniyordu diğeri
Bir sevdalı bir bakış
Sevgi dediğin...
Bir gülüştür dolu dolu
Sevgi dediğin
Cama vuran bir yağmur damlası
Sevgi dediğin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!