Mahmut Şimşek Şiirleri - Şair Mahmut Şimşek

Doğdum doğalı gün yüzü görmedim
Evimi barkımı gurbet edindim
Yuvaya hasret uzaklarda gecirdim
Gurbetin çilesini çekenler bilir.

Yıllar geçiyor farkına varmadan

Yalnızım sanki uçuyorum bir boşluktayım
Gündüz güneşim gece yıldızım ve de ayım
Gelip sen ol diyemedim biricik sevgilim
Kalbimi dolduracak birini bulamadım

Yalnızım içim boş yürüyorum adım adım

Sabahın iş saati işe gidecek
Servisle gidecek servisle dönecek
Gidip dönmeyeceğini ne bilecek
Evine yiyecek ekmek getirecek.

Bugün yirmi üç oçak ikibin altı

Hep resimleriyle avunduğum.
Size volkan gibi yandığım.
Benim dünyadaki tek varlığım.
Analı babalı yetimlerim.

Hiç doya doya sevemediğim.

Seninle bir birimizi sevmiştik
Ölünceye kadar yemin etmiştik
Sen istanbula gittin ve değiştik
Toprak koktu aşkım bilememiştik

Sen gurbetteyken ben hiç gülemezdim

Benden güzel güle söyleyin selam
İstersen gülüm olurum Mirkelam
Dizlerimde kalmadı gülüm derman
Gülüm ölüyorum senin aşkından

Canım sana aşık olduğum zaman

Siyah saçlı ela gözlü sevgilim
Aşkım Akpınarlı güzel gelinim
Aşığım inan canımla seninim
Dünyayı verseler senden vazgeçmem
Eğer bir gün varırsan oralara
Tüm kalbimle bedenimle seninim

Şehit olursam sakın ağlama anam
Şehitler ölmez kutsaldır yeri anam
Duydumki analar günü bugün anam
Analar günün mübarek olsun anam

Ülkem sağlam ve gonca asırlık çınar

Kurumuş pınarlar sular akmıyor
Sararmış meralar kekik kokmuyor
Kurumuş bahçeler meyva vermiyor
Virane köyüm yüreğim yanıyor

Kalmamış cemaat cami dolmuyor

Elleri pamuk gözleri ceylan
Saçları uzun saçına hayran
Nakış yapan parmağına kurban
Nasılda güzelsin Leyla’m Leyla’m

Neden bana öyle naz edersin