Ters rüzgar esti bu şehrin sokaklarında,
Döndük durduk, bakışlarımızı yıldıza diktiğimiz gecelerde.
Yorgun düştük bazen, yıprandık zaman zaman,
Ama yine de topladık parçalarımızı, devam ettik yola.
Tesellim yok, umutlar silik resimler,
Zaman geçip gider, izler silinir.
Kalbimde kalan bir avuç anı,
Her biri bir yara, her biri bir sızı.
Kara kışın sert rüzgarlarında,
Yüreğimde doğan güneşsin sen.
Yıkılmaz bir kale, düşmez bayrak,
Geleceğe umutla bakan.
Toprağın sesi yankılanır dağlarda,
Rüzgarın nefesi dolar yelkenlere.
Bir umut çiçeği açar her sabah,
Gözlerimizde sevinç, yüreklerimizde direniş.
Rüyalarla örülmüş bir dünya,
Zamanın sınırlarını aşan bir yolculuk,
Yürekte saklı bir umut çiçeği,
Tükenmeyen bir direnişin marşı.
Yanı başımda açan bir güldü
tutkum,
Kalbimi titreten, aşkımla
tutuşan tutkum.
Rüzgar gibi eserken ruhumda
Gökyüzünde kayıbolmuş bir
kuş gibi,
Kafeste özgürlüğü bekleyen
bir yürek,
Yolları tutmuş, zincirlere bağlı,
Ruhu hapsedilmiş bir tutsak
Zincirler bağlamış umutlarımı,
Gökyüzü uzak, yıldızlar yabancı,
Sesimde hüzün, gözlerimde deniz,
Bir martının kanadında özgürlük hayali.
Gecenin sessizliği içimde yankılanır,
Tutun hayata,
Baktıkça karanlığa,
Kırgınlıklara inat,
Gülümseyerek tutun.
Baktım aşağıya,
uçsuz, bucaksız boşluk,
bir an, çağırdı beni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!