Yüksek Mahallelerin Kızlarına Ağıt
Mahalle yüksek
Hayaller yüksek
Topuklar yüksek
El ermez, imkan yetmez ama ulaşır düş her yere
Mânâ usanıp da cisme sığındı
Muamma gaipten isme sığındı
Aşk derler adına, Hayy’dan ayrıldı
Hu’ya varamadı, hüsn’e sığındı
Mahmut Hasgül
Gölgelere tutkundum, gözlerim gün görmedi
Hicran sürgünlerine, kader “müebbet” dedi
Yanılgı ummanında vuslatım vurgun yedi
Bir taze tebessümle diriltti umut beni
Ellerin incinmesin, gözlerinde tut beni
Bir parçacık ışık getir
Bir göğüslük nefes ol
Köklerimin kılcalları kurudu
Kayaların arasından bir yol bul
Sız içime Agave
*Azerbaycan’a
Kut kanatlı kartalsın uç Hazar’a Aybeniz
Tut esir ellerimden çek pazara Aybeniz
Bin yıldır söylediğim yarım türküler gibi
Ayrılık baharın müjdecisiydi
Hicran şarkıları bahtın sesiydi
Hani acıların tesellisiydi?
Gittin de bahtına bahar mı geldi?
Zamanla tükenir keder de dert de
Kader celladının elindedir şiir
Kaç dudakta ağlar yorgun mısralar
Ey elleri ellerime mesafeli yar
Her şeye yeni baştan başlamak için
Çok şükür ki ölüm var
düşün ki eylülde doğmuşsun
ağladığına ihtimal vermemişler bu yağmurlu mevsimde
hüznünü küçümsemiş yaprak döken ağaçlar
ellerine çiğ düşmüş.
ellerin ve hayallerin üşümüş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!