Mahmut Çendik Şiirleri - Şair Mahmut Çendik

Ben seni unuturmuyum
Unutursam yine çıkarsın karşıma!
Yolumuzun kesiştiği her noktada seni hatırlıyorum
Çok sevdiğim için gittin biliyorum
Bir daha gelme diye
Seni daha çok seviyorum

Yeni oyuncağıyla şımaran
Bir çocuktu oysa yüreğim
Heyecanım beni oyalayıp durdu
Sanırdım ki
Gün hep böyle aydınlık
Gök hep böyle mavi kalacaktı

Daha çok para, daha çok mal, daha rahat bir yaşam diye dehlemişler,
Dünya kötü, insanlar menfaatçi, kimseye güvenme, samimi olma diye telkinlemişler seni!
Kendin hesap vereceğin hayatı başkalarının düşüncesiyle yaşamayı belletmişler sana!
Bir başka adamları yüreğine fişlemişler suçlu diye,
Daha mutsuzluğunun sebebini araman niye?

Bu seferde yenildiğimi sanma İstanbul.
Gözyaşımla ıslanan ekmeği zorda olsa kuruttum.
Takılmıyor artık boğazıma içtiğim su, yediğim balık.
Bir türlü yutkunamadığım acıyı çoktan unuttum.

Sen sözünü tutamadın İstanbul!

Ana ait heyecanların ardı gelmez sanıyorlar
Tek molalı mesafelerle bitiyor çoğu kez
"Senin için ölürüm"lü sevdaları
Aşk diye tanımlıyorlar
Şımartıldığı kadar yaşayabilen duyguları
Dil ile ikrardan öteye geçemiyor

Çok endişeli sevdim,
tanımak bile istemedim seni.
Tanısam senden kaçardım.
En fazla sevdiğim kadardın.
Sevdiğim gibi kalmalıydın.
Söyleyeceklerini hep sustun.

Hiç sebep yokken düştün aklıma.
Alakasız şeyler hatırladım sonra.
Çocuk ellerimle topladığım mor menekşeler belirdi gözümün önünde.
Olur olmadık yerde kokun geldi burnuma.
Utangaç gözlerin çıktı birden karşıma, beni sevmediğini hatırladım sustum karşında.
Gece oldu uykulu gözlerime güldün, kırmızı gelincikler doldu dudaklarından tarlalara.

Her parkta sen oturursun.
Bütün kaldırımlar senin gibi bakar gözlerime.
Bütün şarkılar seni konuşur.
Bütün şarkılar senin gibi konuşur hiç acımadan.
İnadına senin gibi toplar herkes saçlarını.
Seni anlatır birbirine iki sokak lambası.

Bu gece kendimden utandım sevgilim
Cevabını veremediğim bir soruyla tokatlayınca yüzümü
Bu gece kendimden beter utandım sevgilim
Senin yüzünü hüzne çeviren
Yüzü gözü çamur geçmişimin suratına
Boğazıma kadar biriken gözyaşlarımı tükürmek istedim

Kaç zamandır bulamıyorum, kaybettim...
Göremiyorum artık kendimi aynada
Hayali yok, heyecanı yok, sönmüş neşesi, soğuk...
Tanımadığım bir adam karşımda.
Bilmiyorum nereye kayboldum?
N'oldu bana?