Şûrîdeveş sûretdesin
Elbette dil sâkin değil
Lîk aşkdan nâdim değil
Sen yâsemin nükhetdesin
Hem dembedem şehvetdesin
Aşka düştükden berî destimde kârım kalmadı
Gitdi elden ihtiyârım akl ü şu'rum kalmadı
Kül kül olmuş gönlümün mâlīkisin hem sâhibi
Gayrı ol vîrâneden bir özge fahrim kalmadı
Bana değmişse o şûhun nazarı
Olamaz gayrının artık yararı
Sana ma'şuk diyelim gel buna aşk
Nedir ancak bu garîbin çıkarı
Bir düşmen-i dinsin sanemâ yâdıma düşdün
Hem yağmaladın gönlüm evin haddini aşdın
Efkâr-ı cemâlinle berâber yaşar oldum
Gördüm seni bir kerre benim gönlümü aldın
Hasnâ-yı cihân mânend-ī gül mü değil
Zülfün kokusū bûy-ī sümbül mü değil
Güftârını bir gûş eyler mest olurum
Zîrâ sesi âheng-ī bülbül mü değil
Güzelim böyle hasânet ne için
Bu güzellik bu melâhat ne için
Bu ten ister ki ana merhamet et
Ya bu gûnâ katı satvet ne için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!