Kuşlar geçmiyor artık üzerimizden
uçaklara mahkumuz.
Oksijen uçup gitti ciğerlerimizden
sigara dumanı,eksoz gazına mahkumuz.
Eski sevdaları attık gönlümüzden
boyaya,pudraya,ruja mahkumuz.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bilirim küflü ranzaları, zebani ruhlu gardiyanları...
Hayat denilen fırtına bazen bize umulmadık yerleri götürsede gönlümüze mahkum edemezler.
Kalemin daim ilhamın bol olsun.TEBRİKLER.
Allaha emanet olunuz.
oysa ne güzeldir sade insan kokusu toprak gibi...
saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta