Kuşlar geçmiyor artık üzerimizden
uçaklara mahkumuz.
Oksijen uçup gitti ciğerlerimizden
sigara dumanı,eksoz gazına mahkumuz.
Eski sevdaları attık gönlümüzden
boyaya,pudraya,ruja mahkumuz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bilirim küflü ranzaları, zebani ruhlu gardiyanları...
Hayat denilen fırtına bazen bize umulmadık yerleri götürsede gönlümüze mahkum edemezler.
Kalemin daim ilhamın bol olsun.TEBRİKLER.
Allaha emanet olunuz.
oysa ne güzeldir sade insan kokusu toprak gibi...
saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta