Eylül de, hazan
Düşer yapraklara
Sararır solar, hazanın
Tüm rekleri bir bir, dökülür .
Yaprak yaprak, kara
Toprağa gönlüm gibi. .....
Düşer.
Çatlamış dudaklar, masum
Bakir gönlüme , deymiş gibi. ...
Benide rüyalar, savunur
Kalbimin derinliklerine.
Sevgi bazen , umut
Mutluluk bazende, kaf
Dağında ki bir çiçek
Ne gide bilirsin, ne
Getiren olur.
Beklersin niye, beni
Böyle yanlız, bıraktın.
Sonbahar rüzgarları , yazı
Kış etti.
Beni deli boranlara
Mahkum ettin.
Kayıt Tarihi : 2.5.2019 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Jale Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/02/mahkum-ettin-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!