Mahkûm Bir Kitap Gibi Sustuk

MAHKÛM BİR KİTAP GİBİ SUSTUK

yol üstünde bir sıra serviydik şen şakrak
güneşe tutkunduk
ne denli ışık o denli aşk
ay vurdu bizi
ayrılık vurdu
döküldük yaprak yaprak

susarak yazdık öykümüzü
türkümüzü susarak …
söz kalmadı söylenmedik
yazılmadık şiir susarak

sustuk öksüz bir şehir gibi
düze inmiş nehir gibi sustuk
güz vurmuş dal gibi
mehtaba durmuş yol gibi sustuk

güle düşsün
yele düşsün
dile düşmesin diye sevdamız
hasret olduk gurbet olduk
gözlerimiz dokundu yüreğimize
türbede mum gibi sustuk
bestesini bekleyen mızrap gibi
mahkûm bir kitap gibi sustuk

Mahmut Nazik 09 11 2014