Çekip gittin gurbete
Muhtaç ettin bizi herkese
Kalmadı evde eski neşe
Dön hele oğul dön hele
Annen baban ağlıyor
Neden gittin gurbete?
Dön hele oğul dön hele
Küstün mü memlekete?
Dön hele oğul dön hele
Annen baban ağlıyor
31 Mart 2015 tarihinde Türkiye genelinde gündüz 8-10 saat elektrik kesintisi oldu. Belki de bu tür geniş kapsamlı elektrik kesintisi ilk defa oldu. Evden çocuklar iki de bir arıyor. ‘Baba bir arasan da ne zaman gelecekmiş öğreniversen. Ders çalışacağız. ‘İyi çalışın’ diyorum. İnternet çalışmıyor. Bugün de kitaptan çalışın. İnternetten çalışmamız lazım. O zaman boş verin bugünde çalışmayın. Yatın… Ne olur bir ara… Arıza numarasını bilmiyorlar. Daha doğrusu herkes gibi bizimkiler de acil numaraları öğrenmeye gerek duymuyorlar. Taki ihtiyaç oluncaya kadar. Arıza hattı 186 No ‘lu numarayı arayıp sorun diyorum. Biliyorum ki böyle durumlarda o numarayı da kolay kolay düşüremezler. Biraz sonra kızarak geri arıyorlar. Arıyoruz arıyoruz açan yok… Dedim, siz aramaya devam edin…
Ben bu tür olayları olası afetlerle ilişkilendirebilmek adına bir fırsat olarak görüyorum.
Değerli dostlar, bizim gibi köyden gelmiş ve ellisine merdiven dayamış olanlar ay ışığında sokakta oturmayı, ocakta yanan çıra aydınlığında sohbet etmeyi, tablanın üzerine konan ve kardeşler arasında kendi tarafına çekilen, anne-baba kardeşime bir şey söyle diye şikâyet edilen gaz lambasının gölgesinde ders çalışmayı çok iyi bilirler. Dolaysıyla bu tür kısa vadeli elektrik kesilmelerini de pek abartmazlar. Allah büyüğünden saklasın ve ipin ucunu düşmanın eline vermesin derler.
El ele tutuşmuş geldi yeni evli
dedi amca kiraya ver bize bu evi
lakin üç yüz olmasın yetiversin iki yüz elli
dedim tamam, para için kırmam seni
hanım gıpta ederek dedi, ne güzel demi
bir kez elimden tutup ta şöyle gezdiremedin beni
Listeden ismin silinir
Kapıdan levhan kaldırılır
Veda yemeği ile uğurlanır
Sonra biraz zaman geçer
Mesai arkadaşların değişir
Çalıştığın kurum yabancılaşır
Sevinçler hüzne döndü
Yollar kan ile yundu
Kurallar boşuna mı kondu?
Eceline susadın be kardaş
Kanun kural tanımadın
Karadeniz ile İstanbul’un ortası
Durum iyi, emeklidir en fukarası
40 dakikaya da düştü Çorum arası
Bir başkadır bizim Osmancık
İstanbul yolu her an cıvıl cıvıl
BİR BAŞKADIR SUNGURLU
Ankara -Çorum arası
Memleketim değil orası
Lakin gönül ister varası
Bir başkadır Sungurlu
Görüyorum ki durgunsun,
Yoksa içten mi vurgunsun?
Takma kafana unutursun
Sil artık gözyaşlarını
Bir başkasını bulursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!