Her sabah yüzümü okşayan rüzgâr
Halimi sorar
Sen sormazsın.
Birde kalkıp döneceğim diye
Haber salarsın.
Umut mu verirsin
İşte elim, işte ayağım,
Bırakmaz ki beni yollarım.
Yaratana açtım ellerim:
Bir seni bir seni dilerim.
Tuttu beni kara gölgeler;
Ben hiç ayrılmadım ki senden,
Gözümü yumuyorum sen gözümü açıyorum sen.
Hiç darılmadım sana, hiç usanmadım senden.
Yüreğim kuş gibi seni sevdiğinden beri;
Uçuyorum göklere her gün her gece seninle.
Boynuma aşkının esaret zinciri dolandı;
Yüreğim hasretin en katmerlisine yandı.
İçtim ayrılığının acısını yudum yudum;
Buğulu gözlerle deli deli dolaştım durdum,
Bir sel gibi gözümden aktı gitti son umudum.
Bu yürek, bilmem ki bu acıya nasıl dayandı,
Yalnız kaldım!
Ne getirdiğin hediyeye elim değiyor
Ne de kokundan sürüyorum.
Vefasız olan benim;
Seni elinden kaçıran,
Dün yine baktım bendeki resmine,
İçimdeki o ateşi söndü bil!
Gerek yok artık geleceği tahmine;
Kalbimi bir başkasına döndü bil!
Muhtaç olsam da aşka sevgiye,
Kızlar!
Açılın şöyle
Çekilin bakim yolumdan
Hepinize küsüm
Dün kalbimi kırdığından
Beni üzdüğünden beri
Yazamıyorum, yorum yok ölüme;
Bu filmi kim ayırmış dört bölüme?
Kimi bitmek bilmez uzun bir çile,
Kimi başlamadan kopar nafile.
Yazamıyorum, yorum yok ölüme!
Sen ölürsün, yerin hazır: Cennet! Kime gam;
Sensiz hayat tatsız, sensiz hayat cehennem!
İstersen kör ol görmemek için beni,
Yinede gözünde hayalim belirir.
Kaçıp benden saklasan bile gölgeni
Ayak seslerin seni tez ele verir
Sığınsan annenin müşfik kucağına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!