Öyle insan var ki, Hakkın yanında
Öyle insan var ki, İsmiyle güzel
Öyle insan var ki, Rehber bizlere
Öyle insan var ki, Cismiyle güzel
Öyle insan var ki, Hiç kini yoktur
Öyle insan var ki, Bir dini yoktur
Anlattım hayatı kıymet bilmedin
Cevheri meydana saçtım kaybettim
Düşmana bildirip arkamdan güldün
Dost diye sırrımı açtım kaybettim
Varmı benden dertli dedim çok umuş
Fikir eleğinden geçen ömrümü
Süzemedim ben nasıl bir insanım
İlim, farzdır sünnet ile ruhumu
Bezemedim ben nasıl bir insanım
Besmeleyle başlar iş günlüğüme
Kaderin yazısı derler
Geleni çekerim her gün
Özde olan sermayemden
Olanı dökerim her gün
Geliverseydin izimden
Köyde geçen yıllarımı ararım
Naylon terlik giymesini özledim
Nenem pişirirdi tandır ketesi
Kete yiyip doymasını özledim
Adol çiğdem eşer yemlikte yerdik
Bu zamanda bazı evlat
Anasından utanıyor
sevgisiz kurmuş yuvayı
Binasından utanıyor
Kılavuz olsun izlerin
Dört unsur toplayıp hasıl eyledi
İnsanı yarattı tenim topraktır
Ademden sayısız nesil eyledi
Bu günüm topraktır dünüm topraktır
Akciğerdir orman vatan benimse
Ye kulun hakkını ahreti boş ver
Helalını haram etmeyi öğren!
Tembelliğe alış gayreti boş ver
Uzanıp yan üstü yatmayı öğren!
Fakirle alay et yok ise aklı
Hayat çile ipliğini boynuma
Sarınca gülmeyi unutuyorum
Kıymet bilmeyene gönül sergimi
Serince gülmeyi unutuyorum
Söz ağızdan çıkar dönmez yerine
Gurbeti hasrete şikâyet ettim
Beni benden ayırdığın yetmezmi
Candan sevdiklerim hep sende kaldı
Canı candan ayırdığın yetmezmi
Takvime özlemle işaret vurdum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!