Mahi Anam.. Şiiri - Kalender Kılıç

Erken gidişi vardı bir çehrenin
pamuk yüzlü kadın güzelinin,
Hayret yanaklarından tombul çocukluğun
daha izi kurumadan,
Hasretine dayanamadan,
Acısı kollarımızda öksüz bir yalnızlık
kalırken,
Öpemedik özlemin,nilüfer yanaklarından

Yaşarken bile hasretin dökülürdü
yüreğimizden,
Seyre dalardık tatlı gözlerinden
coşardık,
Konu komşu,çoluk çocuk
Hepimiz ona hayrandık..

Sanki göbeği çatladı öbür dünyanın
seni elimizden alıp giderken;
hesapsız..bomboş..
Hiç ağustos da kar düşer mi?
deniz kıyısına,
Bakın şu işe.. Allahaşkına
Acı,mucize gibi üstüne örtünürken
ölüm; zamansız,
yaz yüreğine
kar yağdırdı..
Yaş batımını beklemeden,
Koca dünyanın kurban hasreti
sana mıydı..anam
sana mıydı
ağustos,
Seni elimizden aldı..

Zamanın yükünü yeni atmıştın
üstünden,
Çoluk çocuğun yuvalanmışken,rahatlamıştın
Torunlarına haçlık dağıtmak için
heyecanlanırdın,
onlar gibi çocukcaydın.!
sen yaşamalıydın
can anam Mahi anam
kime deyip kime yanam.

Sevenlerin gözlerinden yaşlar dökülürken
Hepimiz ele ele;
Ruhumuzla
Ruhuna serilirken,
Çiçek açar annem ruh bahçemizden..
Kelebekler ne olur, haber verin
Anne me,
Ruhumuz...annem çiçek..sarı çiçek
kimse koparamaz artık içimizden
Navruz çiçek.!

(kalender evladından 18/07/2006 keçiören)